Het EU-energielabel werd voor het eerst geïntroduceerd in 1995. Het werd ontworpen om nauwkeurige, herkenbare en vergelijkbare informatie te geven over huishoudelijke producten met betrekking tot het energieverbruik en wordt beschouwd als een van de drijvende krachten achter de technologische vooruitgang op het gebied van apparaten. Het is wettelijk verplicht om dit label op het apparaat, in winkels en op websites te plaatsen.
Door de jaren heen hebben voortdurende verbeteringen in energiebesparende technologie grote huishoudelijke apparaten naar de top van de beoordelingsschaal gebracht, tussen A en A+++, dit beperkt echter de verdere technologische vooruitgang.
Om dit mogeljik te maken moet de ruimte tussen deze energielabels worden aangepast en dit heeft geresulteerd in een nieuw energielabel met nieuwe meetcriteria.
Het nieuwe energielabel geeft binnen de branche veel ruimte voor ontwikkeling en stelt klanten in staat om producten veel gemakkelijker te vergelijken.
