Een wereld van koffie

Thuis, op kantoor, in cafés, in co-working spaces, in restaurants... Er zijn talloze plaatsen en momenten van de dag waarop we koffie drinken, overal ter wereld. Naar schatting worden er wereldwijd jaarlijks meer dan 100 miljoen zakken koffiebonen geconsumeerd, die voornamelijk worden geëxporteerd uit Brazilië, Vietnam, Colombia, Indonesië, Mexico, India en Ethiopië.

Overal ter wereld zijn verschillende methoden voor het zetten van koffie en proefrituelen ontwikkeld.

Als je door de Verenigde Staten reist, wordt het duidelijk dat filterkoffie de meest gebruikte zetmethode is: dit is een percolatie-extractie, ook wel bekend als ‘pour over’. Water stroomt door een laag koffie, waardoor de smaak wordt geëxtraheerd, en de resten van de gemalen koffie worden gefilterd door papier, stof of een metalen gaas. Als u af en toe een kopje Caffé Americano proeft en deze te bitter vindt, is dat waarschijnlijk te wijten aan overmatige extractie: deze koffie moet worden gezet met grover gemalen koffie.

Tegenwoordig wordt voor dit type koffie-extractie het meest gebruik gemaakt van de elektrische filterkoffiemachine.

Tijdens een rondreis door het Midden-Oosten, Griekenland en de Balkanlanden kunt u koffie proeven die volgens de Turkse methode is gezet. Hiervoor wordt een cezve gebruikt, een koperen en messing pot met een lange steel. Turkse koffie wordt vaak op smaak gebracht met kruiden zoals kardemom en kaneel, en u moet wachten tot het poeder op de bodem van het kopje is neergedaald voordat u de koffie kunt drinken. Op deze manier wordt het koffiemoment ook gewaardeerd als een ritueel van gezelligheid.

In Noord-Europa wordt de melior-methode (een kan met een zuigerfilter) of de French press gebruikt. Dit is een infusiekoffiepot, waarin water en koffie samen worden gezet, wat zorgt voor een gelijkmatige extractie.

Koffie die met de French press wordt gezet, heeft een vollere body en een rijkere consistentie. Hij ziet er voor ons nogal troebel uit met wat bezinksel, omdat het metalen filter alleen de grotere stukjes gemalen koffie verwijdert.

Laten we teruggaan naar Italië: in Italiaanse huishoudens bestaat de traditie om de moka te gebruiken, een klein koffiezetapparaat dat in 1933 werd uitgevonden en bestaat uit een boiler, een trechter en een schroefdeksel. Wanneer het water in de boiler begint te koken, zorgt de druk ervoor dat het door de buis naar de koffie stijgt. De koffie die op deze manier wordt gezet, is erg sterk en heeft een bittere smaak. Om deze smaak milder te maken, is het raadzaam om licht gebrande koffiebonen te gebruiken en de moka op middelhoog vuur te zetten.

Ten slotte stappen we een Italiaanse bar binnen: we bevinden ons in het rijk van de espressokoffie, de meest populaire koffiesoort die onderweg wordt gedronken. De term ‘espresso’ is een synoniem voor ‘vers gezet’: koffie wordt onder druk geëxtraheerd en met een professionele machine gezet nadat de klant deze heeft besteld.

Deze methode zorgt ervoor dat een echte concentratie van smaak uit de koffiebonen wordt gehaald: de ‘crema’, het aroma, de body en de smaak onderscheiden deze koffie van alle andere koffiedranken.

Dankzij technologische innovatie is espressokoffie ook populair geworden in huizen over de hele wereld. De belangrijkste soorten espressomachines voor thuisgebruik zijn handmatige, automatische, pad- en capsulesmachines.